Dzień za dniem przemija, tylko czekam kiedy spokojnie będzie można iść do parku, czy chociażby na spacer po mieście. Wprawdzie mogę wyjść, tylko z maseczką na twarzy nie daję rady. Mam wrażenie jakby ta maseczka chciała mnie udusić.
Brakuje mi tchu i serce chce z piersi wyskoczyć, dlatego siedzę w domu i narzekam sobie.
W telewizji nie ma co oglądać, tylko w internecie znajduję wiadomości, które mnie interesują, a potem już szukam kawałów różnego rodzaju.
A oto niektóre z nich;
Jedzie młoda matka autobusem z dzieckiem na ręku. W pewnym momencie dziecko zaczęło płakać. Mama próbuje nakarmić dziecko piersią, ale ono odwraca główkę i nie chce jeść, jednak dalej krzyczy. Mama mówi do dziecka, jak nie będziesz jadł, to dam temu panu. I dalej namawia dziecko do jedzenia.
W końcu facet nie wytrzymał, i mówi; zdecyduj się, bo ja już trzy przystanki za daleko przejechałem.
Dlaczego nie ratował pan żony jak się topiła, zapytał policjant faceta. A skąd miałem wiedzieć, że tonie, odpowiada facet, darła mordę jak zawsze.
I następny, bardzo fajny;
Wczoraj mój mąż nie wrócił na noc do domu, zwierza się koleżance żona. Powiedział, że spał u przyjaciela. Zadzwoniłam do pięciu jego kumpli.
I co?
Okazało się, że u dwóch spał, a u trzech jeszcze śpi.
Pani przedszkolanka pomaga małemu Jasiowi założyć wysokie, zimowe botki. Z trudem weszły.
Ale założyła mi pani odwrotnie, mówi Jasiu.
Pani przedszkolanka zdejmuje z trudem buciki i nakłada już dobrze.
Ale to nie moje buciki, mówi Jasiu.
Pani zdejmuje buciki, już cała w nerwach, ale musi się opanować. Kiedy już zdjęła, Jasiu mówi; to są buciki mojego brata, ale mama kazała mi nosić.
Pani nakłada z wielkim wysiłkiem buciki, uff, udało się.
A gdzie Jasiu masz rękawiczki, pyta pani?
W bucikach, żeby się nie zgubiły.
I jeszcze jeden, przy którym śmiałam się chyba z pół godziny; Mama dała Jasiowi ostatnie 50 złotych na zakupy (do wypłaty było jeszcze 2 tygodnie) i mówi:
- Jasiek, kupisz chleb, margarynę i kawałek sera. Reszta kasy trafia na stół.
Jasiek poszedł do sklepu, ale po drodze spodobał mu się misiek za całe 50 złotych. Kupił misia i pędzi do domu. Matka na to:
- Jasiu coś ty zrobił! Natychmiast idź i sprzedaj tego misia.
Jasiek bez namysłu poszedł opchnąć misia sąsiadce.
Wchodzi do jej mieszkania a sąsiadka w łóżku z jakimś facetem. Nagle rozlega się pukanie do drzwi. Sąsiadka wpycha faceta razem z Jasiem do szafy. Jasiek w szafie do faceta:
Jasiu: - Kup pan misia.
Facet: - Spadaj chłopcze.
Jasiu: - Bo będę krzyczał.
Facet: - Masz pięćdziesiąt złotych i siedź cicho.
Jasiu: - Oddaj misia.
Facet: - Nie oddam.
Jasiu: - Oddaj, bo będę krzyczał.
Sytuacja powtórzyła się paręnaście razy. Jasiu zarobił sporo kasy, wraca do domu z zakupami (kawior, krewetki, szynka, i całą furę szmalu jeszcze przytargał). Matka do Jasia:
- Jasiek chyba bank obrabowałeś!? Natychmiast idź do księdza i się wyspowiadaj!
Jasiek poszedł do kościoła, podchodzi do konfesjonału i mówi:
- Ja w sprawie Misia...
- Zjeżdżaj mi stąd, już nie mam kasy!
Tak umilając sobie życie czekam na tę chwilę, kiedy będę mogła swobodnie spotkać się z koleżankami. Kiedy będę mogła iść na zakupy, nacieszyć się przyrodą i odgłosami wiosny.
Przez tę izolację trochę mi się przytyło, zatem i jakieś ciuszki by się przydały.
Póki co, siedzę i marzę, kiedy to się skończy.
Wszystko mi się poprzestawiało, rozregulowało i pełna niepokoju patrzę w lustro.
Jeszcze ze dwa miesiące a w ogóle nie będę miała co na siebie założyć.
Zatem zaczynam od jutra ćwiczyć. A wy, jak sobie radzicie?
